Ego of Liefde
Deel 4
De kracht van observatie in een wereld vol meningen.
Als kind leerde ik dat het niet gepast was om tegenover volwassenen mijn mening te geven.
“Je grote mond houden.”
“Je mag je niet bemoeien met grote-mensen-zaken.”
"Dat is niet voor kinderoren bedoeld"
Vandaag de dag lijkt het tegenovergestelde waar.
Je moet overal iets van vinden.
Toch rijst de vraag: is het wel nodig om overal een mening over te vormen?
Op sociale media lijkt het haast een verplichting.
Niet vreemd, want zulke platforms zijn gebouwd op reacties, beoordelingen en zichtbaarheid.
Ze voeden een systeem dat deels voortkomt uit ons verlangen naar bevestiging en soms, misschien zelfs voor een heel klein percentage, uit ons ego.
We vragen anderen om reviews, maar meestal alleen aan mensen die positief over ons zijn.
Vervolgens ontstond het automatisme:
“Wat vind je hiervan?”
“Wat vind je daarvan?”
Er zijn sterren, duimpjes en kleuren om onze indrukken uit te drukken.
Groen staat voor goed, rood voor slecht.
Zelfs muziek vraagt: “Wat vond je ervan?”
Of: “Luister je nog?”
Ook je mailbox is niet veilig:
“Wat vond je van deze e-mail?”
Het lijkt alsof we ons constant moeten verhouden tot wat we meemaken, alsof alles beoordeeld moet worden.
Maar wat als we leren observeren zonder onmiddelluck te oordelen?
We raken gewend aan al die meningen, maar vaak voelen ze ook als ruis.
En dat is interessant: het ego lijkt te floreren bij ruis.
Terwijl liefde, rust en aanwezigheid daar weinig mee te maken hebben.
Neem het woord "reclame".
Bij velen roept dat eerder irritatie op dan dankbaarheid.
“Goh, wat een fijne reclame, daar had je nu écht wat aan.” – hoor je zelden.
Kinderen van nu groeien op met assertiviteit.
Ze delen hun mening spontaan, soms zelfs onbewust.
Maar meningen zijn momentopnames.
Ze worden beïnvloed door stemming, sfeer en context.
Op sociale media staan ze vast – zwart op wit.
Dat maakt het lastig om later te nuanceren.
“Bedankt voor je mening, we stellen dit zeer op prijs.”
Het klinkt soms meer automatisch dan oprecht.
Toch kunnen juist deze situaties bijdragen aan onze innerlucke groei – als we ons er bewust van zijn.
Door terug te kijken op eerdere meningen, merken we vaak dat ons perspectief is verschoven.
Dat hoort bij het proces van bewustwording.
Ook een oude product review kan vandaag niet meer overeenkomen met de ervaring van de schrijver.
Als iemand tevreden over je is, is dat fijn.
Als iemand ontevreden is, kun je kijken wat het je zegt – over hen én over jezelf.
Toch zijn we sneller geneigd onze onvrede te uiten dan onze waardering.
Het herinnert ons eraan: meningen zijn niet de waarheid.
Ze zijn fluïde.
In liefde is geen oordeel nodig.
In liefde zijn we allen verbonden.
Een bredere kijk op invloed en bewustzijn
Als je kijkt naar het nieuws, de showbizz of het (NOS)-journaal, kan het soms aanvoelen alsof angst de boventoon voert.
De beelden zijn snel, de woorden krachtig, de emoties hoog.
Het zet aan tot vragen – terecht.
Veel informatie is gebaseerd op bronnen die we niet zelf kunnen verifiëren.
Het roept reflectie op: hoeveel vertrouwen geven we aan systemen die opereren buiten ons zicht?
Sommige bijeenkomsten – zoals die van invloedrijke netwerken – blijven grotendeels achter gesloten deuren.
Dat wekt nieuwsgierigheid, maar ook bezorgdheid.
Want transparantie is een basis voor vertrouwen.
Wanneer gesprekken over wereldwijde vraagstukken plaatsvinden zonder publieke verantwoording, voelen mensen zich buitengesloten.
Het is begrijpeluck dat dit vragen oproept over wie werkeluck richting geeft aan onze samenleving.
Toch: ook hier kunnen we kiezen voor liefde als kompas.
We kunnen systemen observeren en onze eigen rol daarin onderzoeken.
Zien we in leiderschap een spiegel van angst of juist van verbinding?
Liefde is geen geheim en kent geen macht over de ander.
Waar echte liefde regeert, is geen bewaker nodig.
De kracht van ontwaken
Overal ter wereld worden mensen zich bewuster van wat er speelt – in henzelf en in de wereld.
We stellen vragen, we zoeken naar waarheid, we verlangen naar verbinding.
Dit is geen opstand, maar een opwaartse beweging.
Als steeds meer mensen vanuit liefde leven, verandert er iets in de energie van het geheel.
Ons collectieve bewustzijn!
Het ego verliest zijn greep waar liefde binnenkomt.
Wij zijn niet geboren om geregeerd te worden, maar om in vrijheid te leven – in verbinding met elkaar.
Het gaat niet om tegen iets zijn, maar om vóór iets staan:
liefde,
waarheid,
compassie.
Dat vraagt bewustzijn.
Wil je bewuster leven en je losmaken van beperkende systemen?
Dan loop ik graag een stukje met je mee, ook voor bedrijven die niet verbonden staan met sectoren.
In liefde, rust en licht.
Bas