Grote kans als je dit leest, dat Het kabinet is gevallen.

Misschien heb je het al gehoord, of misschien ben je het alweer vergeten.

Want zo gaat het tegenwoordig: het ene kabinet valt, het volgende komt en de agenda rolt onverstoorbaar door.

Je zou bijna denken: wat verandert er nou echt? Is het allemaal wel wat het lijkt?

Welkom in het theater van onze tijd, waar politieke spelers hun rollen vervullen volgens een script dat niet door ons is geschreven.

Dit spel is niet eerlijk, het is geen spel van liefde en waarheid, maar van ego, angst en controle. Het antichristsysteem.

We kennen het wel: een minister stapt op, een nieuwe komt erin.

Een verkiezing hier, een coalitieakkoord daar.

Maar de vraag is: verandert het iets?

Wordt wakker is mijn antwoord

Want achter de schermen blijft dezelfde agenda doorgaan.

Agenda 2030, bijvoorbeeld, is zo’n plan dat overal doorheen loopt – klimaat, economie, sociale structuren.

Het is een agenda die grote veranderingen brengt, maar vaak zonder onze bewust gekozen instemming.

Je zal maar in die ego hebzucht zitten, niemand vind jou meer aardig, iedereen stoot je af en de hebzucht heeft jou macht.

Stel je voor: je zit in een theaterzaal en ziet steeds dezelfde poppenkastvoorstelling.

De poppetjes veranderen misschien, maar het verhaal blijft hetzelfde.

Je applaudisseert, je fluistert je mening, maar het script bepaalt wie er wint en wie verliest.

Een toneelstuk waarbij wij het publiek zijn, terwijl het ego achter de coulissen aan de touwtjes trekt.

Veel mensen geloven dat stemmen een machtig instrument is, een manier om invloed uit te oefenen.

Maar als je langer kijkt, zie je dat stemmen vaak neerkomt op kiezen tussen verschillende maskers van hetzelfde ego.

Links, rechts, … het lijkt alsof er veel keus is, maar het zijn slechts verschillende gezichten op dezelfde machtige entiteit.

Het systeem is gebouwd op verdeeldheid, op het creëren van tegenstelling zodat wij blijven twijfelen, blijven kiezen, blijven verdeeld.

Zelf ben ik al jaren gestopt met stemmen.

Niet uit onverschilligheid, maar uit bewustzijn.

Want ik heb geleerd dat echte verandering niet komt van stemmen op een ego, maar van het ontwaken binnenin jezelf.

Van het maken van keuzes die in lijn zijn met liefde, waarheid en verbinding.

Denk aan de recente coronamaatregelen.

Wat gebeurde daar?

Politieke leiders die regels oplegden zonder altijd transparant te zijn.

Het volk verdeeld tussen voor- en tegenstanders, vaak aangewakkerd door angst en onzekerheid.

Dansen bij Jansen /  op = op reclame van een politicus, die ik zelf ontmoet heb, waarvan ik dacht: Jij bent echt geen aardige gast je bent het antichrist hem zelf. Een meeluller.

Het ego wil controleren, sturen, het volk in hokjes plaatsen, terwijl het hart vraagt om luisteren, om begrip, om samen zijn.

Dit creëerde een breuk in de samenleving, een scheiding tussen mensen die elkaar vroeger vertrouwde.

Kijk naar het migratievraagstuk

Politici debatteren, bouwen muren in woorden en beleid, maar vergeten dat achter elk mens een verhaal en een ziel schuilt, een ziel die verlangt naar vrede en veiligheid.

Angst: de stille motor van het kabinet

Bang om controle te verliezen.

Bang voor de waarheid die buiten het toneelstuk om beweegt.

Deze angst vertaalt zich in strengere regels, in censuur, in het klein houden van stemmen die anders durven te klinken.

Maar angst is geen kracht, het is een signaal

Het vraagt om gezien te worden.

Het vraagt om zachtheid en compassie, niet om veroordeling.

Wat als we hen niet zien als vijanden, maar als mensen die gevangen zitten in hun eigen angst?

Mensen die hun hart vergeten zijn door het antichristsysteem, maar diep vanbinnen ook verlangen naar liefde en vrede?

Liefde is de kracht die alles overstijgt.

 Het is geen naïef gevoel, maar een bewuste keuze.

 Een keuze om te zien wat werkelijk is, voorbij alle schaduwen van het ego.

 Liefde breekt muren af, verbindt waar het lukt te scheiden en opent deuren waar het lukt te sluiten.

Wanneer wij als mensen ons hart openen, wanneer we bewust kiezen voor verbinding, bewust kiezen voor empathie, dan beginnen we aan een revolutie die niet van buitenaf wordt opgelegd, maar van binnenuit groeit.

Terwijl het kabinet valt en de politieke show doorgaat, is dit het moment om naar binnen te keren.

Het moment om te voelen wie je werkelijk bent, los van maskers en rollen.

Om te luisteren naar de fluisteringen van je ziel die jou uitnodigt tot ontwaken.

Want verandering die duurzaam is, begint niet in een vergaderzaal, maar in het hart van elk mens.

Misschien voelt het kabinet vallen als een chaos.

Maar chaos is vaak de geboorte van iets nieuws.

 De oude systemen die gebouwd zijn op angst en ego, brokkelen af

En dat maakt ruimte voor een nieuw bewustzijn.

Een bewustzijn waarin wij kiezen voor liefde, voor verbondenheid, voor waarheid.

Met dit alles wil ik zeggen: ik veroordeel niemand.

De mensen in het kabinet zijn ook zoekende mensen, net als jij en ik.

 Ze zijn soms bang, soms moe, soms gevangen in het antichristsysteem dat iedereen kent.

Maar het is tijd om wakker te worden.

Niet met strijd, maar met liefde.

Niet met haat, maar met compassie.

Maar zodra we ons hart openen, kan het ego zachter worden, kan het loslaten en ontstaat er ruimte voor iets veel groters:

Jouw kracht, jouw keuze

Wat jij doet, wat jij kiest te voelen en te leven, is het allerbelangrijkste

Jouw bewustzijn, jouw liefde, jouw waarheid, dat is de basis van echte verandering.

Stemmen kan een schijnoplossing zijn, maar jouw keuzes in liefde en bewustzijn zijn waar het om draait.